Iemand van hier: Willem Rosiers

Hoe ben je in concertfotografie gerold? 

— Concertfotografie is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Ik ben oorspronkelijk reportage- en vastgoedfotograaf. Concertfotografie heeft me altijd geboeid, maar het is maar een paar jaar geleden dat ik optredens van vrienden ben beginnen fotograferen. Eerst in cafés en jeugdhuizen, daarna ook in concertzalen. Ik wou me daar wel verder in verdiepen en professionaliseren, maar dan bij voorkeur in de buurt. En vooral: ik wou er zelf ook vooral voldoening uithalen en ergens een steentje kunnen bijdragen. En dat kon bij Ter Dilft. 

Wat maakt concertfotografie speciaal?  

— In vastgoedfotografie mis ik soms creatieve vrijheid. Bij concertfotografie spreken de beelden meer. En dat maakt het uitdagend. In jeugdhuizen had ik leren fotograferen bij archislechte belichting. Als je dan in Ter Dilft komt waar de techniekers – en dat mag echt gezegd worden – de belichting fantastisch doen, dan wordt fotograferen poepsimpel. Artiesten fotograferen is ook gewoon leuk. Een goeie concertfoto moet voor mij niet altijd de meest scherpe, of meest belichte foto zijn. Voor mij is een foto geslaagd als het de ambiance weergeeft van hoe aanwezigen het ervaren hebben en als afwezigen tegelijkertijd het gevoel krijgen dat ze er een beetje bij waren.  

Kan je zelf nog genieten van muziekoptredens? 

— Als ik ergens naar toe ga zonder camera, dan denk ik soms: verdorie, dat was wel graaf geweest om te fotograferen. Noem het beroepsmisvorming. Begrijp me niet verkeerd: ik geniet nog steeds van een concert als ik fotografeer, maar op een andere manier. Je hoort de muziek, maar beleeft het minder intens. Het komt net iets minder binnen. Maar daarvoor doe je het niet, je doet het voor de beelden. 

Je was al onze fotograaf voor de Shelter Sessies, de openluchtactiviteiten die Ter Dilft organiseerde tijdens de tweede coronazomer, en tijdens ons startweekend in 2021. Wat gaat jouw job als huisfotograaf inhouden? 

— Als geboren en getogen Bornemnaar heb ik Ter Dilft zien evolueren. Langer geleden had ik er ook wel eens concerten in gefotografeerd, maar dat was toen telkens op vraag van de band die speelde. Dus de Shelter Sessies waren inderdaad mijn eerste echte opdracht. Ik kom hier graag en ben blij dat ik iets kan bijdragen.  

Tijdens de periode dat ik huisfotograaf ben, zal ik meer doen dan enkel concertfotografie, want wat er in Ter Dilft op de agenda staat is wel wat meer dan enkel muziekconcerten. Ik zal ook theatervoorstellingen vastleggen, misschien ook portretten maken voor reportages, langsgaan tijdens een workshop of cursus … Het ligt allemaal nog niet vast, maar ik kijk er wel al enorm naar uit. Ik ben gelukkig. En jullie hopelijk ook (lacht).