Interview - De Poulain

Jan over Balder: 

‘I Solisti is al meer dan 10 jaar bezig met het betrekken van jonge artiesten binnen de I SOLISTI NextGeneration Artists. Daarin coachen we als ensemble artistiek jong talent. Als ik samenwerk met Balder, voel ik amper dat hij een muzikant is die eerder aan het begin van zijn carrière staat. Als je zo goed bent als hij - en dat geldt even goed voor Jappe en Emile, die dit concert in Hingene mee zullen spelen - dan voel je dat leeftijdsverschil niet. Ik merk geen onderscheid in de manier van werken bij deze jonge muzikanten, in hun métier, dan bij bijvoorbeeld mijn eigen generatie.  

Zelf probeer ik in wat ik doe het hedendaagse te omarmen, maar zeker ook de muziekgeschiedenis, het vroegere repertoire, niet te vergeten. Want ik merk bijvoorbeeld dat onze studenten vaak de canon van de tweede helft van de 20ste eeuw niet meer kennen. Dat is misschien wel een van de grootste uitdagingen voor de jongere generaties van vandaag.  

Ik bewonder de jonge generatie wel als ze nog aan een muzikale carrière willen beginnen. In mijn jonge jaren waren er naar mijn gevoel meer gelegenheden om te spelen en er waren bovendien minder muzikanten die afstudeerden. De bevolking van de conservatoria is sindsdien misschien wel verdubbeld. Maar daarom is het talent niet verdubbeld, en het beschikbare werk al zeker niet. Maar talent blijft sowieso bovendrijven.’ 

Balder over Jan: 

‘Ik behoor tot de eerste generatie van de NextGeneration Artists bij I SOLISTI. Daardoor krijg ik al speelkansen bij het ensemble van toen ik 14, 15 jaar was. In het ideale geval leidt dat tot officieel lid worden van het ensemble, maar je hebt ook mensen die toch nog een andere weg kiezen. Sowieso is het de bedoeling dat het zowel een hulp is voor ons als jonge artiesten als dat het tegelijkertijd een kans is voor het ensemble om te groeien door met jonge mensen te werken. Die samenwerking hoeft dus niet noodzakelijk een vastgelegde uitkomst te hebben. 

Iedereen die met muziek bezig is in België, en waarschijnlijk ook daarbuiten, weet wie Jan is. Toen we in 2017 een eerste keer mochten samenspelen in een concerto voor piano en blazers van Karel Goeyvaerts, vond ik dat geweldig. Naast op zo’n jonge leeftijd te kunnen samenwerken met muzikanten van dat niveau, krijg je op die manier ook een stuk repertoire mee, wat op een jonge leeftijd niet altijd vanzelfsprekend is. Dat zijn dingen die mij mijn hele leven zullen bijblijven. 

Jan hecht veel belang aan dat repertoire, en dat is wel iets dat ik van mijn docenten, zowel in Antwerpen als in Berlijn, ook heb meekregen. Ik ben de laatste jaren eigenlijk altijd omringd geweest door mensen die daar belang aan hechten, en dat doe ik daardoor nu zelf ook meer en meer.’