Interview - Humor maakt het soms nog pijnlijker…

Stel jullie even voor… 

— Timon: Ik doe momenteel mijn laatste jaar aan het Conservatorium van Antwerpen. Mijn masterproef wordt een herwerking van Age Of Panic, de debuutfilm van Justine Triet (Anatomy Of A Fall). Ik speelde eerder mee in En nu van de Roovers. En ik hou van ijsjes (lacht)… 

— Ruben: Ik studeerde vorig jaar samen met Helder af aan het Conservatorium. Ik woon sinds enkele maanden in Brussel en zoek daar nu een beetje mijn weg. Sinds juni 2023 heb ik niet meer op de planken gestaan… maar ik heb nu veel zin om deze voorstelling te maken. 

— Helder: Ik maak muziek en werk mee in enkele projecten, o.a. kortfilms. Momenteel vooral voor de camera, maar ik heb net een theaterproject gedaan. En ik heb ook echt goesting in ons eigen theaterproject. 

Waarom doen jullie mee aan Eigen Kweek? 

— Timon: We werkten vaak samen tijdens onze opleiding en dat klikte heel goed. Toen we de oproep van Eigen Kweek zagen, dachten we: cool, we gaan zelf ook iets maken. We zijn dan veel stukken beginnen lezen die ons relevant leken, op zoek naar een tekst die maatschappelijk iets kon betekenen. Dat is fijn aan Eigen Kweek: je moet nog geen afgewerkte voorstelling hebben, je krijgt de kans om op zoek te gaan, om iets te maken. 

Welke voorstelling willen jullie maken? 

— Ruben: Wij gaan Genoeg nu over jou van Magne van den Berg bewerken. Over een moeder, een vader en een dochter die samenkomen om de dood van de man van de dochter te herdenken. Ze staan allemaal anders tegenover die dood, wat leidt tot spanningen. Uiteindelijk zoeken ze toch verbinding, vinden ze mekaar.  

— Timon: Echt een ‘spelersstuk’, met drie personages die een eigen wereld creëren met die tekst. Wij zoeken dat plezier van het spelen op een podium en verbinding te maken met het publiek. Dit stuk toont hoe conflicten ontstaan en hoe je die kan overstijgen om toch verbinding met elkaar te vinden. Geen onbelangrijke thematiek tegenwoordig (lacht). 

Hoever staan jullie momenteel? 

— Ruben: Omdat de première nog ver is, zijn we vooral bezig met praktische dingen. We hebben al samengezeten rond de tekst en de grote lijnen zitten in ons hoofd, maar we zijn nog volop bezig om interessante dingen te verzamelen.  

— Helder: Eigen Kweek biedt ons een fijn kader waarbinnen dit allemaal kan. We kunnen ons laten begeleiden door anderen bij het maken van ‘onze’ voorstelling. Je leert zo samenwerken met verschillende mensen. Tijdens onze opleiding was dat eerder vrijblijvend, nu is het voor ‘echt’ (lacht).   

Wat kunnen we verwachten van BOB? 

— Timon: Kort gezegd: een nieuwe kijk op teksttheater, met 3 personages die een heel herkenbaar verhaal vertellen over polarisatie, verbinding, rouw, dood… 

— Ruben: Dat klinkt zwaar… we gaan binnen die thema’s zeker lichtheid opzoeken. Humor maakt het soms nog pijnlijker… Ik zou het dus geen lichte voorstelling noemen, maar het gaat niet ‘zwaar’ gespeeld worden, wel met veel energie, soms uitvergroot… 

— Helder: We gaan voor verbinding met ons publiek, gaan via hen ons conflicht uitvechten. Maar we zullen niemand pijn doen, want we zijn brave jongens (lacht). 

Da’s genoteerd!