‘Een bibliotheek voor de harten en het brein van Bornem’

Wat voor een bib geef jij door, Diane?  

— Diane: Toen ik in de jaren ’80 startte was de bib nog meer een ‘boekerij’, een magazijn waarin je rondliep en waar de focus lag op uitlenen en boetes. Ik hoop dat ik nu een bibliotheek achterlaat waar mensen zich ontvangen voelen. Ik denk dat dat klantvriendelijk onthaal altijd onze sterkte is geweest, los van een goeie collectie natuurlijk.  

Je loopt hier nog maar net rond, Tine, maar hoe ervaar jij het hier? 

— Tine: Ik ben zelf niet van Bornem, dus voor ik solliciteerde was ik al eens undercover langsgekomen in de bib om de sfeer op te snuiven. Ik zag toen meerdere mensen die in de zeteltjes zaten te lezen, die van de krantenhoek gebruik maakten… het leek alsof iedereen zich thuis voelde. Die gastvrijheid heeft mij heel positief getroffen en vind ik belangrijk om verder te zetten. 

Welke plaats nemen bibliotheken volgens jullie in binnen onze samenleving? 

— Diane: De corona-pandemie heeft uitgewezen dat lezen een basisbehoefte is en dat bibliotheken nog steeds een belangrijke rol spelen. Niet alleen om mensen te laten lezen, maar vooral ook om mensen samen te brengen. Sinds ons nieuwe gebouw in 2018 hebben we de bib net daarom ook willen lanceren als belevenisbib. 

— Tine: Wat zeker is dat een bibliotheek een van de laatste plaatsen is waar je mag ‘zijn’ zonder dat het geld kost. Ook zonder lidkaart mag je er binnen en ter plaatste van de collectie gebruik maken en dat vind ik maatschappelijk heel belangrijk. 

Krijgen we iedereen al over de drempel? 

— Diane: Nee, dat blijft de uitdaging. Er zijn maatschappelijke groepen die we nog niet bereiken. Nochtans kan de bibliotheek helpen bij zelfontwikkeling, bij het dichten van de digitale kloof, in zoektocht naar werk… Maar die drempel overwinnen blijft vaak moeilijk. Dus het enige wat je dan kan doen is samenwerken met organisaties die zich focussen op die groepen. 

Vroeger had je de bib nodig om toegang te krijgen tot informatie, dat is nu niet meer. Als kenniscentrum hebben we doorheen de jaren uiteraard serieuze concurrentie gekregen van het internet, daar moet je geen tekeningetje bij maken. Onze rol in informatieoverdracht is daardoor verschoven: nu zorgen we dankzij workshops en cursussen over maatschappelijke thema’s en digitalisering op een andere manier voor toegang tot informatie. 

— Tine: Ik werkte hiervoor al in twee bibliotheken, daar deed ik onder andere ervaring op met digitale projecten voor volwassenen. Ik denk dat we zeker moeten blijven inzetten op de relevantie van een bibliotheek in de digitale tijden van vandaag. Ook in de strijd tegen fake news en zeker in tijden van AI hebben we als bibliotheekmedewerkers een maatschappelijke functie te vervullen.  

— Diane: Ik ben blij om te horen dat jij het dichten van de digitale kloof ook heel belangrijk vindt. Daar zijn we hier in Bornem al sinds de jaren ’90 actief mee bezig. We waren een van de eerste bibliotheken van Vlaanderen die cd-roms uitleenden, die pc’s beschikbaar stelden om mensen te leren surfen… Dat hebben we altijd heel belangrijk gevonden. Net zoals de lokale verankering binnen onze gemeente altijd een rode draad is geweest binnen onze werking. 

— Tine: Daar heb ik het op mijn allereerste werkdag ook met Griet (Ivens, directeur van cc Ter Dilft, nvdr) over gehad: als bib kunnen we kort op de bal spelen én kunnen we meer dingen doen met lokale schrijvers of kunstenaars, en dat werkt aanvullend op het professionele aanbod van het cultuurcentrum. Daarenboven kan je als bib op die manier eigen accenten leggen en inspelen op wat er leeft bij de Bornemnaar. Ik ga me de komende periode sowieso onderdompelen in de leefwereld hier, en ook het bibteam - dat grotendeels uit Bornemse medewerkers bestaat - helpt sowieso om lokaal de vinger aan de pols te houden. 

Gaan we jou na februari nog zien in de bib, Diane?  

— Tine: Ik hoop het wel hè, Diane! (lacht)  

— Diane: Alleszins! Nu ja, ik heb ook nog wel een eigen grote bibliotheek thuis. Door hier jarenlang collectievorming te doen en boeken uit te lenen, bleven de boeken die ik zelf kocht vaak ongelezen staan. Maar je zal me zeker ook nog tegenkomen op lezingen, in cursussen, bij voorstellingen… Het zal uiteraard wel wennen zijn, want ik heb altijd veel voldoening gehaald uit mijn job. Ik denk niet dat iedereen kan zeggen dat hij met passie zo lang een job gedaan geeft. 

— Tine: Ik wil het werk van Diane op het zelfde elan kunnen verderzetten. Ik hoop dat mensen – als ze dat al niet doen natuurlijk - gaan denken: site Ter Dilft, dat is de schouwburg van het cultuurcentrum, dat is het Cultuurcafé, maar dat is zéker ook de bibliotheek. Ik hoop de bib in de harten en het brein van de mensen op de voorgrond te kunnen zetten. En dat begint al jong, met klasbezoeken bijvoorbeeld. Maar uiteraard zal ik op termijn ook eigen accenten leggen. De wereld is constant in beweging en de bib moet mee evolueren. Maar ik ga niets veranderen om te veranderen. Ik hoop dat Diane zal vinden dat de bib in goeie handen achterblijft. 

— Diane: Ik wens je sowieso heel veel succes!