In 2017 ontmoetten saxofonist en componist Mattias De Craene en dichter-schrijver Peter Verhelst elkaar tijdens een (godbetert) poëzieavond. Ze begonnen daar een gesprek dat nu nog altijd verdergaat: over filmische muziek, over woorden die een onderdeel worden van muziek, over muziek en woorden die samen een ruimte vormen.
Is Zinay! een film zonder beelden? Poëzie zonder boek maar met muziek? Is het wel muziek? Een performance? Een manier om angsten te bezweren? Om de dood te bezweren? Om het leven te vieren? Een oefening om woorden en klanken in en uit te ademen? Een ritueel?
Zinay! zou dat alles tegelijk moeten zijn.