Woede is een duale kracht – enerzijds destructief en ontwrichtend, anderzijds een katalysator voor verandering, een antwoord op onevenwicht. In de solo Tempest put Lisbeth Gruwez uit de vechtkunst van de martial arts om rauwe energie te kanaliseren naar gerichte kracht. Een lichaam oscilleert tussen chaotische, scherpe uitbarstingen en een kern die stil en helder standhoudt.
Tempest onderzoekt hoe een poreus lichaam de storm verwelkomt, hem door zich heen laat bewegen en zijn kracht omarmt in plaats van weerstand te bieden. Het is een dans in het oog van de storm—of liever, een dans die een oog in de storm opent: één enkel, gloeiend punt.
