De Belgisch-Portugese violiste Elsa de Lacerda en pianist Matthieu Idmtal brengen een boeiend programma waarbij kinderlijke onschuld geleidelijk aan plaats maakt voor bittere realiteit.
Het was voor zijn twee kinderen, tieners op dat moment, dat Antonin Dvorak zijn Sonatine voor viool en piano, Op. 100 schreef. Het werk ademt argeloze vrolijkheid uit en de vaak tedere melodieën doen denken aan typische Tsjechische volksmelodieën en natuurlandschappen.
De Sonate voor viool en piano, KV296 is de eerste die niet werd geschreven in Mozarts kindertijd en geldt als zijn eerste mature sonate. Gek genoeg droeg ook Mozart, net als Dvorak, de sonate op aan een tiener: de toen nog jonge pianiste Josepha Auernhammer.
We sluiten af met Sergej Prokofjevs Sonate voor viool en piano Nr. 2, Op. 94bis. Inmiddels heeft de kinderlijke onschuld plaats moeten maken voor de harde realiteit. Prokofjev schreef de sonate in 1943 wanneer hij in Perm verbleef, een afgelegen schuilplaats in het Oeralgebergte, om te ontsnappen aan de gruwel van de Tweede Wereldoorlog.
Aperitief na het concert
